Twee weken Suriname
Blijf op de hoogte en volg Yentle
07 September 2015 | Suriname, Paramaribo
Ik ben nu bijna twee weken in Suriname. Ik heb beloofd om een blog bij te houden dus dan moeten we dat ook maar even gaan doen. Ondertussen is er uiteraard alweer zoveel gebeurd dat ik niet weet waar ik moet beginnen. En bovenal weet ik hoe saai het is om iemand anders zijn blog te lezen, maar speciaal voor de mensen die me op het hart gedrukt hebben dat ze het zo leuk zouden vinden, hier dan toch een verhaaltje van mij.
Ondertussen ben ik al veranderd van kamer, omdat ik alleen zat in mijn eigen huis. Over een week ga ik een verdieping naar onder in dit zelfde huis, en over ruim 3 weken ga ik naar mijn 'eigen' huis terug. Dan zijn daar namelijk wel andere huisgenootjes. Ik heb hier hele leuke huisgenootjes en heb al verschillende andere stagiaires ontmoet. Dat maakt het een stuk gezelliger hier!
Het eerste weekend dat ik hier was ben ik met mijn drie huisgenootjes Astrid, Babet en Cindy en een hier ontmoet meisje Nicole op trip gegaan. We hebben gekozen voor de brownsberg en het stuwmeer. De eerste dag hebben we een mooie en zware dag gehad op de brownsberg waar we naar de leo en de irene waterval toe geweest zijn. Een hele klim, maar we hebben prachtige foto's gemaakt ^^ (overigens vind ik het raar dat je hier geen foto's kan toevoegen want dat zou het toch wel een stukje leuker maken, maar misschien snap ik gewoon nog niet hoe het moet).
We hebben die avond geslapen met een prachtig uitzicht over het stuwmeer. We zijn s'ochtends naar een eiland gevaren om te kijken naar brulapen. Tot dan toe een heerlijk tripje.
Alleen toen is er iets vreselijks gebeurd. Ik zal het beknopt houden, omdat het moeilijk is om er over te schrijven, en omdat niet de hele wereld de details hoeft te weten. We hebben toen die ochtend meegemaakt dat er twee vrouwen (een moeder en een dochter van 12) zijn kwijt geraakt in het water.. We hebben daar heel dicht op gezeten: helpen zoeken, de meiden die het konden hebben gereanimeerd toen ze gevonden waren, we hebben ze uit de zon gehouden, het noodnummer gebeld, mensen op afstand gehouden en de vader rustig proberen te houden. Het was een achtbaan, vreselijk. De moeder heeft het gered, het meisje niet. Daarna heb ik me vooral heel leeg gevoeld, en nu een week later heb ik nog steeds niet het gevoel dat ik het me echt besef wat er is gebeurd.. Maar ik ben oké. Ik probeer het een plekje te geven.
Mede door deze gebeurtenis en de heimwee die me soms in vlagen overvalt heb ik nu nog wel soms het idee van: o god wat is vier maanden lang, waar ben ik aan begonnen. Maar toch vind ik het nu al stoer dat ik het probeer, en het gaat steeds beter!! Ook is het even onzeker wanneer (en misschien of) Stef komt, dus daar zit ik veel mee in mijn hoofd, maar ik heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen. Ik ben al op de helft van mijn eerste maand, ik ben benieuwd hoe snel de rest zal gaan.
Er zijn ook veel leuke dingen. De meiden zijn lief, we hebben steun aan elkaar, stage is flink oké ook al moet ik mijn draai nog een beetje vinden, het is hier heerlijk weer, we gaan lekker vaak samen gezellig eten en gister ben ik ook voor het eerst gaan stappen in Paramaribo, heel leuk. Het is leuk om deze stad te leren kennen, en vooral om alle nieuwe mensen te leren kennen!
Ik zal over stage en andere zaken later nog iets schrijven. Ik begin steeds meer mijn draai te vinden hier, maar ik heb ook nog even nodig.
Nu ga ik slapen, want morgen gaat mijn wekker weer om 7 uur voor een nieuwe stage week.
Nou, als je dit afgelezen hebt ben je wel mega geïnteresseerd. Mijn dank daarvoor! Over een tijdje kunnen jullie weer een nieuwe blog van mij verwachten.
Een heeeeele dikke kus van mij.
-
07 September 2015 - 06:56
Oscar :
Twee weken alweer, wat vliegt de tijd. Leuk dat je die meiden hebt ontmoet. Hier liggen de pepernoten(!) op school alweer op de grond, het regent en het Nederlands elftal..... De foto's gaan vast nog lukken. Doegieieie -
07 September 2015 - 07:33
Wendyyy:
Leuk om te lezen liefje en fijn om je even via Skype gesproken te hebben vanavond. Wat had ik graag samen met jou deze avonturen willen delen. Geniet ervan yen ❤️ -
07 September 2015 - 08:11
Bianca:
Leuk geschreven mop. -
07 September 2015 - 08:22
Ome Bart. :
Heel vervelend om een niet zo`n prettige start te hebben ,maar dat hoort allemaal bij ouder worden en het leven mee te maken buiten je familie. Later praat en denk je er heel anders over. Over vier maanden zeg je, "is het nu al voorbij". Geniet van elke dag ,zonnestralen zijn er daar zat. Groetjes ook van tante Ina.
-
07 September 2015 - 10:14
Dennis:
Leuk geschreven yen! Zeer leuk dat je ons een beetje op de hoogte houdt!
Zie je over een maandje ongeveer! Zin in!
-
07 September 2015 - 18:58
Jeanet:
hoi yentle ik vind het heel knap van je dat je dit blog schrijft door alles wat er gebeurt is. maar probeer bepaade dingen van je af te zetten en er toch ook van te genieten. leuk dat het zo klikt met de andere meisjes. en gaat het kokkerellen een beetje? ik verwacht wel dat als je terug bent een heeeerlijk surinaams gerecht voor me maakt, zuurkool ofzo hahahaha . hou je taai en ik blijf op de hoogte via je blog je moes of facebook. dikke knuffels xxxx -
07 September 2015 - 22:10
Lydia:
Hallo lieve yenrle
Wat fijn dat we zo kunnen lezen hoe het met je gaat daar vind je zo wie zo al stoer dat je gegaan ben !!!! En wat verschrikkelijk dat je dat hen meegemaakt maar je moet ook bedenken dat jij ook heel goed gehandeld heb en dat moeder daardoor het overleefd heb helaas voor het meisje dat is echt triest ,maar zoals je het mooi beschrijft hoop ik inderdaad dat je het een plekje kan geven en deze ervaring mooi kan afmaken !!!!! xxxxxxxxxxx -
08 September 2015 - 04:34
Claudia:
je bent een topper! x -
08 September 2015 - 10:15
Hans En Kitty:
Je blogadres kregen we van Oscar. Leuk iets van je te horen.
Wat een nare ervaring tijdens jullie tripje. Ik kan me voorstellen dat je daar erg mee bezig bent.
Maar gelukkig doe je ook veel leuke dingen. Je zult zien, na vier maanden vind je het moeilijk om weer terug te gaan naar Nederland. Alleen al vanwege de temperatuur.
Een fijne tijd daar en we hopen nog eens iets van je te lezen. xxx
-
08 September 2015 - 14:04
Esther:
Hoi Yentle.
Je hebt het voor me kaar hoor ik heb al weer een brok in mijn keel na het lezen van je blok.
maar je hebt het goed geschreven hoor hele maal niet saai.
gelukkig dat je je draai iets beter kan vinden. maar valt nog niet helemaal mee he.
maar je moet maar denken dat het voor een goed doel is het komt goed.
leuk dat je ook vrij snel die andere meiden hebt leren kennen maakt het toch allemaal net even gezelliger.
nou ik hou je blok in de gaten.
ik ben trots op je. Dikke kus.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley